Կարմրատաամ Աին-ը Անգլիական ժողովրդական հեքիաթ է։ Մերի Աննան ունենում է 3 զավակ, Կալիգանին խնդրում է, որ ժրհորից ջուր բերի, բայց առանց թափթվելու, որ կարկանդակ պատրաստի, և տղան գնում է մի կերպ ջրհորից ջուր բերում և թափթփելով բերում, և մայրը փոքրիկ կարկանդակ է պատրաստում և տալիս իր զավակին։ Հետո մայրը զավակից խնդրում է կարկանդակի մի կտոր, բայց երեխան չի տալիս և հեռանում տանից։ Գնում է սարերով ձորերով և հանդիպում է, ոչին արկերի հոտի և բլրի վրա նստած հովիվին, և հարցնում, քո տերը ինձ մշակ չի վերցնի, և հովիվը պատասխանում է, որ իր տերը կարմրատամ Աին-ը է, որը գողացել է հինգ թագավորների դուստրերին և կալիգանը ասում է.
-Ինձ այդպիսի տեր պետք չե։
ԵՒ շաուրնակում ճանապարհը։ Հիմաել հանդիպում կովերի նախիրին, հովիվը դարձյալ նույն բանն է ասում, գնում է և հանդիպում խոզերի, հովիվը նրան ասում է, որ էլ առաջ չգնաս թեչե գազանները կուտեն քեզ, Բայց նա չի լսում և գնում գազանները դուրս են գալիս նրա դիմաց, և նա փախչում է և մտնում մի դղյակ այնտեղ նա հհանդիպում է մի ծեր կնոջ, և կինը աասում է փախիր հիմա այինը կգա և նա հենց, որ ուզում է փախչել հիշում է գազանների մասին, և կնոջը խնդրում, խնդրում , որ գիշերելու տէդ տա։ Կինը նրան մտցնում սանդուղքի հետևը, և նա քնում է։ Աին-ը գալիս է և գտնում նրան և ասում.
-Եթե գուշակես հանելուկը ես քեզ բաց կթողնեմ։ Իսկ հիմա ասա Եվ նա նորից ժնգժնգացրեց ատամները. – Ինչ հանելուկ,— թոթովեց Կալիգանը: – Ասեմ՝ տես, թե ինչ հանելուկ է: Ի՞նչն է ոսկուց ավելի թանկ և արևից ավելի գեղեցիկ։ Կալիգանը վայրկենաբար պատասխանեց. – Քաղցր մեղրաբլիթը ամենալավ բանն է աշխարհում, բայց դա սխալ էր և Աին-ը նրան քարացրեց։ Այս բոլոր արկածները պատահում է մյուս եղբորը և նոորից ընկնում Աին-ի ձեռքը։ Մյուս եղբայրը ասում է գնամ տեսնեմ եղբայրներս ինչ եղան և մայրը նրան կարկանդակ է պատրաստում և ասում. -Մի կտոր տուր ուտեմ։ Եվ զավակը տալիս է, մայրը նրան օրհնում է և ճանապարհ ըննկնում։ Գնում է և մի ծերուկ պառավի է հանդիպում, պառավը ասում է.
-մի կտոր կարկանդակ կտաս, նա տալիս է և պառավը դառնում է փերի և նրան մի փայտիկ տալիս։ Գնում է և չի վախենում գազաններից, փայտիկով խփում է և գազզանները փախչում են։ Գնում է մտնում դղյակ և ազատում դուստրերին և եղբայրներին, բայց մինչ ազատելը գուշակում է հանելուկը, դր պատասխանն էր Մոր օրհչնանքը։
2.«Խորհրդավոր կղզին»
1865 թվականին Ամերիկայի քաղաքացիական պատերազմի ընթացքում 5 հյուսիսցիներ օդապարիպ են կառուցում, որպիսզի փախչեն, նրանց անուններն են. Սայրես Սմիթ ինժիներ, Պենկռոֆ նավաստի, նաբ խոհարար, Հերբերթ պատանի բնագետ և Գեդեոն Սպիլեթ լրագրող նաև նրանց հետ լինում է մի շուն։ Նրանք փախչում են, բայց քամին նրանց գցում է, հարավային կիսագնդում գտնվող մի անմարդաբնակ կղզի, մինչև ընկնելը խաղաղ օվկիանոսի ալիքները Սայրես Սմիթին խորտակում է և նրանք մնում են չորսով։ Նրանք քրտնաջան աշխատում էին գոյատեվելու համար, բայց կղզում նրանք մենակ չեին, և նաև կար մի մարդ որի անունը Նավապետ Նեմո էր, ամեն դժվար պահի նա օգնության էր հասնում գաղութականներին, բայց ծածուկ. օրինակ՝ երբ Սայրես Սմիթը խորտակվեց, Նավապետ Նեմոն տեսավ Այդ ևվ․ օգնության հասավ և Սայրես Սմիթին գցեց ավազաբլոււրների վրա, կամ օրինակ՝ Երբ այն 6 ծովահենները փրկվել էին նավից նրանց սպանել էր, Նավապետ Նեմոն, Կամ, երբ ծովահենների գնդակից Հերբերթը վիրավորվել էր, գաղութականները նրանն բուժել էին, բայց դրանից հետո Հերբերթի մոտ առաջացել էր ճահճային տենդը, Նավապետ Նեմոն այն դեղը դրեց գրանիտե պալատի սեղանին և գաղութականները բուժեցին նրան, նաև գրանիտե պալատում կար մի ջրհոր որը հաղորդակցություն ուներ ծովի հետ, շունը անընդատ հաչում էր, մեկ մեկ Նավապետ Նեմոն գալիս էր այդ ջրհորի մոտ և լսում գաղութականների խոսակցությունը։ Գաղութականներին ավելացավ նաև 6-րդ գաղութականը նրան գտել էին Տաբոր կղզուց։ Այսպիսով Նավապետ Նեմոն ուզում էր, որ գաղութականները իմանան նրա մասին։ Գաղութականները նրան գտան մի քարանձավում մահամերձ վիճակում։ Նավապետ Նեմոյի վերջին ցանկություն էր որ իրեն իր մահանալուց հետո իր սուզանավով թողնեեն, որ սուզանավը իջնի ծովի հատակը։ Նավապետ Նեմոն, Սայրես Սմիթին տվեց մի արկղ որի մեջ կային շատ ադամանդներ։ Նավապետ Նեմոն վախճանվեց և գաղութականները կատարեցին նրա նրա ցանկությունը։ Եվ արդեն 4 տարի էր անցել այն օրվանից, երբ օդապարիկը ընկավ Լինկոլնի կղզին, այդ անունը նրանք էին դրել։ Կղզում կար մի հանգած հրաբուխ, որը այդքան էլ հանգած չեր, գաղութականներրը շտապ մի նավ կառուցեցին և հենց, որ ուզում էին գնալ կղզուց կղզին պայթեց և կղզում մնաց ընդամենը մի գրանիտե ժայռ, որի վրա գաղութականները անցկացրեցին 10 օր, սոված ծարավ, եվ հեռվում նրանք տեսական մի նավ դա Դունկանի զբոսանավն էր, նա եկել էր Այրտոնի հետևից։ Գաղութակաանները գնացին և Ամերիկայում Նրանք առան իառան հողամաս, այն ադամանդներով, որը նրանց տվել էր նավապետ Նեմոն և նրանք նույն կերպով էին ապռում այնտեղ ինչպես Լինկոլնի կղզում։
3. Լեոնարդո Դա վինչի առակներ, հեքիաթներ և լեգենդներ։
Ես կպատմեմ այս գրքի մի քանի առակի մասին։ 1-ը ես կպատմեմ «Ածելին հեքիաթը։ Մի վարսավիր է լինում, նա ունենում է մի հրաշալի ածելի որի նմանը չկար քաղաքում։ Մի օր վարսավիրը որոշում է չաշխատել և ածելին առիթից օգտվելով փախչում է վառսավիրանոցից։ Երբ դուրս է գալիս արևից նրա պողպաթե սրածայր դանակները փայլում են։ Մի օր, երբ անձրևներըը սկսվում են նրա դանակները ժանգոտվում են և նա ժղճում է իր արած քայլից։
No comments:
Post a Comment